Բանաստեղծություններ

Ինչպես Խուստուփ ելնող այն պատանին,

Որ փնտրում է հետքը Մեծ հանդիպման,

Նորից ես եմ Երկրի հևքոտ ճանապարհին,

Մարդկային հոսքին դեմ հանդիման:

 

Ինչպես թակարդի մեջ դրված ձրի պանիր,

Որ էլ չեն կրծոտում մկներն իմաստնացած,

Չարն իզուր է փորձում վերադառնալ Երկիր`

Մարտադաշտն է արդեն իսպառ ամայացած:

 

Ինչպես ամռան խորքում ծնված ծաղիկ,

Որ գարնան հմայքն է իրական,

Մոլորվել է Աստված արահետում մոտիկ,

Ու ես` այդ պարտության վկան անօգնական:

 

Վադուլ լուի Վոդե     20.08.2019

 

Ծառերից թափված կաղիններ,

Որ տրորվում ենմարդկանց ոտքերի տակ,

Միթե՞ նրանց համար կարևոր է

Բարի՞ են այւդ մարդիկ, թե՞ չար:

 

Դաշտերից պոկված ծաղիկներ,

Որ զարդարում են սիրելիի պսակը,

Միթե՞ նրանց համար կարևոր է

Բարի՞ է այդ սիրելին, թե՞ չար:

 

Օդում թևածող երգեր,

Որ ծնվում են բազում շուրթերից,

Միթե՞ նրանց համար կարևոր է

Բարի՞ է շրթատերը, թե՞ չար:

 

Վադուլ լուի Վոդե     21.08.2019

Աղմուկի մեջ ծնված ճշմարտությունը սրտի արատ ունի,

Կամ մտքի տհասություն,

Լեռների իջած հեղեղը պղտոր էություն ունի,

Կամ խղճի տհասություն,

Արևից խուսափող մարդը թխպացած օրերի կարոտ ունի,

Կամ հոգու տհասություն:

 

Վադուլ լուի Վոդե         21.08.2019

 

Թողնել մեկնաբանություն